Στις 28 Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, οι περισσότεροι φοιτητές και νέα παιδιά, προκαλώντας ανείπωτη θλίψη σε όλη τη χώρα και μια ανοιχτή πληγή σε δεκάδες οικογένειες.
Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη πως η ελληνική Δικαιοσύνη θα αποφανθεί ότι δεν φέρω οποιαδήποτε ευθύνη για την υπόθεση του δυστυχήματος των Τεμπών.
Όχι στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών
Να μη συγκαλυφθεί το σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών. Να έρθουν στην επιφάνεια οι πραγματικοί ένοχοι και να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλους τους υπαίτιους για τον άδικο χαμό των 57 ανθρώπων.
Η μαθητική κοινότητα δεν χειραγωγηθηκε και δεν δέχτηκε πολιτικές απόψεις από κανέναν, απλά δώσαμε το παρών στην διαμαρτυρία για ένα έγκλημα που δεν πρέπει να μείνει σκεπασμένο κάτω από το χαλί, ένα χαλί το οποίο ποτίστηκε με αίμα νεαρών παιδιών που έκανε όλη την Ελλάδα να δακρύσει. Αν μπορούσατε να διακρίνετε την πράξη σαν διαδήλωση και όχι σαν κομματικό αγώνα, το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας θα ήταν καλύτερο.
Εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι και νέα γενιά μετά το τέλος της μεγάλης απεργιακής συγκέντρωσης ενέκριναν το παρακάτω ψήφισμα, το οποίο μετά από πορεία προς το Δημαρχείο του νησιού, παραδόθηκε στη Δημοτική Αρχή.
ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΡΓΗ! Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΟΥΤΕ ΦΙΜΩΝΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙ!
Η Λαϊκή Συσπείρωση Σκοπέλου καταθέτει προς το Δημοτικό Συμβούλιο για την επόμενη συνεδρίασή του την εξής πρόταση ψηφίσματος:
Όλη η εργατική τάξη της χώρας και η νεολαία γίνονται η φωνή των 57 νεκρών του σιδηροδρομικού εγκλήματος στα Τέμπη. Κάνουμε το θρήνο, οργή και την οργή αγώνα! Για να μην επιβληθεί η σιωπή. Για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα. Για να έρθει η προστασία της ζωής του λαού στο προσκήνιο κόντρα στην εγκληματική πολιτική του κέρδους.
Με την παρουσία μας στη συγκέντρωση δηλώνουμε την αποφασιστικότητά μας να μη σιωπήσουμε, αλλά ν’ αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, ξεσκεπάζοντας τις αιτίες και τους ενόχους, τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κράτος τους και όλες τις Κυβερνήσεις του κεφαλαίου που στηρίζουν τις εγκληματικές πολιτικές, θυσιάζοντας τις ζωές των νέων ανθρώπων.
Στις 28 Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, οι περισσότεροι φοιτητές και νέα παιδιά, προκαλώντας ανείπωτη θλίψη σε όλη τη χώρα και μια ανοιχτή πληγή σε δεκάδες οικογένειες.
Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη πως η ελληνική Δικαιοσύνη θα αποφανθεί ότι δεν φέρω οποιαδήποτε ευθύνη για την υπόθεση του δυστυχήματος των Τεμπών.
Όχι στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών
Να μη συγκαλυφθεί το σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών. Να έρθουν στην επιφάνεια οι πραγματικοί ένοχοι και να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλους τους υπαίτιους για τον άδικο χαμό των 57 ανθρώπων.
Η μαθητική κοινότητα δεν χειραγωγηθηκε και δεν δέχτηκε πολιτικές απόψεις από κανέναν, απλά δώσαμε το παρών στην διαμαρτυρία για ένα έγκλημα που δεν πρέπει να μείνει σκεπασμένο κάτω από το χαλί, ένα χαλί το οποίο ποτίστηκε με αίμα νεαρών παιδιών που έκανε όλη την Ελλάδα να δακρύσει. Αν μπορούσατε να διακρίνετε την πράξη σαν διαδήλωση και όχι σαν κομματικό αγώνα, το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας θα ήταν καλύτερο.
Εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι και νέα γενιά μετά το τέλος της μεγάλης απεργιακής συγκέντρωσης ενέκριναν το παρακάτω ψήφισμα, το οποίο μετά από πορεία προς το Δημαρχείο του νησιού, παραδόθηκε στη Δημοτική Αρχή.
ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΡΓΗ! Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΟΥΤΕ ΦΙΜΩΝΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙ!
Η Λαϊκή Συσπείρωση Σκοπέλου καταθέτει προς το Δημοτικό Συμβούλιο για την επόμενη συνεδρίασή του την εξής πρόταση ψηφίσματος:
Όλη η εργατική τάξη της χώρας και η νεολαία γίνονται η φωνή των 57 νεκρών του σιδηροδρομικού εγκλήματος στα Τέμπη. Κάνουμε το θρήνο, οργή και την οργή αγώνα! Για να μην επιβληθεί η σιωπή. Για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα. Για να έρθει η προστασία της ζωής του λαού στο προσκήνιο κόντρα στην εγκληματική πολιτική του κέρδους.
Με την παρουσία μας στη συγκέντρωση δηλώνουμε την αποφασιστικότητά μας να μη σιωπήσουμε, αλλά ν’ αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, ξεσκεπάζοντας τις αιτίες και τους ενόχους, τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κράτος τους και όλες τις Κυβερνήσεις του κεφαλαίου που στηρίζουν τις εγκληματικές πολιτικές, θυσιάζοντας τις ζωές των νέων ανθρώπων.
