Η σημερινή Δημοτική Αρχή Αλοννήσου, υπό τον κ. Αναγνώστου, αποφάσισε να αφήσει το δικό της «αποτύπωμα» — όχι με έργα ή σοβαρή διοίκηση, αλλά με το ξεβίδωμα μιας αναμνηστικής πινακίδας.

Η συγκεκριμένη πινακίδα στο Αλιευτικό Καταφύγιο της Βότσης υπενθύμιζε απλώς ποιοί πάλεψαν, ολοκλήρωσαν και παρέδωσαν το έργο στους πολίτες. Ξαφνικά, κρίθηκε «ενοχλητική». Προφανώς, γιατί δεν χώρεσε στην αφήγηση της νέας διοίκησης.

Η πινακίδα δεν είχε καμία προσωπική αναφορά ούτε κομματική χροιά. Ανέφερε απλώς πότε εγκαινιάστηκε το έργο και από ποιους — ένα στοιχειώδες ιστορικό και πληροφοριακό δεδομένο, όπως συμβαίνει σε κάθε έργο δημόσιου χαρακτήρα. Η απόφαση να αφαιρεθεί, επομένως, δεν αποτελεί «εξυγίανση» ή «ευπρεπισμό»· είναι αλλοίωση της ιστορικής καταγραφής και προσβολή του ίδιου του θεσμού που (υποτίθεται ότι) υπηρετεί η νέα Δημοτική Αρχή.

Η εντολή για την αφαίρεση δόθηκε από τον ίδιο τον Δήμαρχο. Λες και ο Δήμος είναι προσωπικό του γραφείο και όχι θεσμός όλων των πολιτών. Η εικόνα του «Δημάρχου με το κατσαβίδι» είναι, δυστυχώς, πιο αντιπροσωπευτική από κάθε επίσημη δήλωσή του.

Ας μην κοροϊδευόμαστε:

Δεν είναι «διαχείριση»: είναι θεσμική αυθαιρεσία.

Δεν είναι «ευπρέπεια»: είναι πράξη πανικού και μικρότητας.

Δεν είναι «πολιτική επιλογή»: είναι παιδαριώδες ξέσπασμα, από εκείνους που ενοχλούνται όταν η Ιστορία δεν τους περιλαμβάνει.

Αν ο κ. Αναγνώστου νομίζει πως με τέτοιες πράξεις μπορεί να σβήσει τη διαδρομή άλλων, γελιέται. Αυτό που θα μείνει, τελικά, δεν είναι η πινακίδα που ξήλωσε — αλλά η γελοιότητα που φόρεσε στον εαυτό του.

Καλώ τη Δημοτική Αρχή να αποκαταστήσει άμεσα την πινακίδα — όχι για εμένα, αλλά για το ελάχιστο θεσμικό κύρος που της απομένει. Σε διαφορετική περίπτωση, επιφυλάσσομαι για την ενημέρωση των αρμόδιων ελεγκτικών και διοικητικών αρχών.

Η Δημοκρατία δεν γράφεται με πινέλα, ούτε ξεβιδώνεται με κατσαβίδια.

Και η Ιστορία δεν σβήνεται από τους μικρούς, όσο κι αν σκαρφαλώνουν σε σκαμπό για να φτάσουν τα σημάδια της.

Πέτρος Βαφίνης

τ. Δήμαρχος Αλοννήσου.