Όποιος έχει τον παρά έχει και την ντουντούκα | του Παναγιώτη Καλογιάννη

Όποιος έχει τον παρά έχει και την ντουντούκα | του Παναγιώτη Καλογιάννη
Ριχάρδο είσαι τυχερός που δεν έρχεσαι πλέον στην Ελλάδα, και δεν θα απογοητευτείς από την απαγόρευση πρόσβασης στην αγαπημένη σου παραλία· απαγόρευση που υπεβλήθη από τους τοπικούς άρχοντες.

Οι φετινές διακοπές μου στην Αλόννησο έκλεισαν με μια θλιβερή εικόνα. την εικόνα της περιφραγμένης περιοχής στην τοποθεσία Αγάλλου Λάκα που οι τοπικές αρχές επέτρεψαν την περίφραξη, που έκλεισε τους δρόμους που υπήρχαν από την εποχή που πρωτοφυτεύτηκαν τα ελαιόδεντρα στην περιοχή, καθιστώντας αδύνατη τη δίοδο στη θάλασσα και τη μικρή, μοναδική, γραφική και ήσυχη παραλία της περιοχής.

Η ευθύνη του Δημοτικού Συμβουλίου (συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης) είναι μεγάλη, γιατί δεν διαφύλαξε δημοτική περιουσία επιτρέποντας το κλείσιμο των δρόμων που υπήρχαν για πολλές δεκαετίες(!), με κίνδυνο να υπάρξει (τηρουμένων των αναλογιών) ένα καταστροφικό Μάτι στην Αλόννησο όπου κατόπιν εορτής διάφορες υπηρεσίες θα αποποιούνται την ολοφάνερη ευθύνη τους.   

Το λιμενικό που περιπολεί στη Μανώλα με τη ζυγαριά στο χέρι, και εφαρμόζοντας το νόμο σου βάζει πρόστιμο όταν έχεις ψαρέψει δυο χάνους παραπάνω ή μισό κιλό καλαμάρια πάνω από το επιτρεπτό όριο των 5 κιλών, για χρόνια, όχι μόνο κλείνει τα μάτια για το φράξιμο της περιοχής μέχρι το ακρωτήρι (και άλλες παρεμβάσεις), αλλά προηγούμενη λιμενάρχης προσπάθησε να εκφοβίσει με οικονομικό αφανισμό κατοίκους της περιοχής που διαμαρτυρήθηκαν για τις αυθαιρεσίες ισχυρού οικονομικού παράγοντα, αν κινηθούν νομικά εναντίον του.

Δυστυχώς, σε μια χώρα που δεν λειτουργούν οι θεσμοί και δεν εφαρμόζονται οι νόμοι επιβεβαιώνεται ο Ναστραδίν Χότζα: «Όποιος έχει τον παρά έχει και την ντουντούκα», επιτρέποντας, με αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας, σε ιδιοκτήτες κατοικιών και επιχειρήσεων να κλείνουν ανεμπόδιστα τη δίοδο προς τις ακτές, να καταργούν δρόμους, και να βάζουν το προσωπικό συμφέρον πάνω από το συλλογικό συμφέρον και την ασφάλεια των συνανθρώπων τους.

Εύλογες απορίες που προκαλούνται σε συνειδητούς πολίτες. Το λιμενικό που νύχτα πηγαίνει νύχτα φεύγει από την Μανώλα, πήγε μισό, μόνο μισό μίλι προς την Αγάλλου Λάκα στο φως της ημέρας ύστερα από την προφορική καταγγελία; Οι διαφόρων λογιών επεμβάσεις που έχουν γίνει είναι σύννομες; Αν είναι, γιατί δεν ενημερώθηκαν οι καταγγέλλοντες; Αν όχι, γιατί δεν λήφθηκε κανένα μέτρο αποκατάστασης; Τέλος, η θάλασσα στην τοποθεσία Αγάλλου Λάκα είναι δημόσιο αγαθό ή μετατράπηκε σε ιδιωτική, και θα υπάρχει μόνο σαν εικόνα για τους ντόπιους και για τους περιηγητές;

Στην προεκλογική περίοδο για την τοπική αυτοδιοίκηση, τους υποψήφιους δημοτικούς άρχοντες (δημάρχους και συμβούλους) θα απασχολήσει η διαφύλαξη της δημοτικής περιουσίας, ή θα δωρισθεί σιωπηλά σε ιδιώτη με ευθύνη όλων; Θα ανοίξουν οι δρόμοι ώστε η θάλασσα, η παραλία να είναι κοινό αγαθό, και όχι ιδιωτικό; Θα πρυτανεύσει το δημοτικό συμφέρον και η προστασία του περιβάλλοντος ενάντια σε συμφέροντα, και μικροσυμφέροντα; Γιατί κ.κ. τοπικοί άρχοντες (γεννημένοι ή όχι στην Αλόννησο), ο γάιδαρος δεν γυρνούσε στο χωριό κολυμπώντας φορτωμένος με ελιές, ούτε πετούσε φορτωμένος από τα χωράφια για να πάρει το δρόμο της επιστροφής στο χωριό. περπατούσε σε δρόμους που φράχτηκαν με την ανοχή σας. Διαπράξατε μεγάλο λάθος επιτρέποντας το φράξιμο των δρόμων. Το λάθος σας όμως θα είναι μέγιστο αν δεν το διορθώσετε άμεσα.

Οι προεκλογικές σας θέσεις, οι αποφάσεις σας, και οι πράξεις σας θα δείξουν αν υπηρετείτε το δημοτικό συμφέρον, ή στρουθοκαμηλίζετε (για να εκφραστώ ευγενικά) και δικαιώνετε τον Ναστραδίν Χότζα που έλεγε: «Όποιος δεν θέλει να δώσει απλώνει αλεύρι σε σχοινί».

Εγώ, αν και ζω σε άλλη χώρα πολύ μακριά από το νησί, έκανα το χρέος μου. Εσείς, οι άμεσα υπεύθυνοι, θα σταθείτε όρθιοι απέναντι σε ιδιωτικά συμφέροντα προτάσσοντας το δημοτικό συμφέρον; Θα κάνετε το δικό σας χρέος για το νησί, διορθώνοντας το λάθος σας όπως οφείλετε, ή θα νομιμοποιήσετε την αυθαιρεσία;

Παναγιώτης Καλογιάννης.

Στοκχόλμη, Αύγουστος 2023

ΥΓ1: Πρόσφατα, έκλεισε οριστικά ύστερα από 40!!! χρόνια, με απόφαση Εφετείου υπέρ του Δήμου Αλοννήσου, η διεκδίκηση δημόσιας περιουσίας (δρόμου) ανάμεσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και το εμπορικό κατάστημα. Το 1982!!! με πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής ανακλήθηκε η άδεια οικοδόμησης που ρουσφετολογικά είχε εκδοθεί, και επέτρεπε την οικοδόμηση του δρόμου!!! που υπήρχε πολύ πριν από το 1940, την ύπαρξη του οποίου είχε βεβαιώσει γραπτώς ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του καταστήματος όταν είχε εκδοθεί η άδεια οικοδόμησης του κτίσματος που στεγάζεται το εμπορικό κατάστημα. Παρόλο, που ο νομάρχης Μαγνησίας Μπρακατσούλας με παρέμβαση του γράφοντα, αφού πρώτα διέταξε κατεπείγουσα έρευνα ανακάλεσε τηλεγραφικά την άδεια οικοδόμησης, κανένας πρόεδρος ή δήμαρχος δεν θεωρούσε τον δρόμο δημοτικό, αλλά μισο-ιδιωτικό χώρο. Ενεργούσαν πιστεύοντας ότι μια γυναίκα μπορούσε να είναι «ολίγον έγκυος». Μόνο ο Πέτρος Βαφίνης, βασισμένος και σε εμπεριστατωμένη έρευνα τοπογραφικού γραφείου στο οποίο ανέθεσε την μελέτη της υπόθεσης, υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του δήμου.

Σήμερα, οι υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι με αφορμή την κακοποίηση της περιοχής στην Αγάλλου Λάκα, έχουν την ευκαιρία να επανεξετάσουν την λανθασμένη άποψή τους ότι ο γάιδαρος πετάει (και) φορτωμένος, και έμπρακτα να δείξουν ότι δεν απλώνουν αλεύρι σε σχοινί.

ΥΓ2: Ο Ριχάρδο με την οικογένειά του έρχονταν για 23 συνεχόμενα χρόνια στην Αλόννησο από την Φλωρεντία της Ιταλίας. Καθημερινά, για τριάντα μέρες κάθε χρόνο στις 9:00 κάθε πρωί (για 23 χρόνια) έστηνε την ομπρέλα του στην μικρή παραλία της Αγάλλου Λάκα, και στις 20:00 κάθε βράδυ αφού πρώτα είχαν καθαρίσει την παραλία έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής στο χωριό, στο ίδιο πάντα κατάλυμα. Ριχάρδο είσαι τυχερός που δεν έρχεσαι πλέον στην Ελλάδα, και δεν θα απογοητευτείς από την απαγόρευση πρόσβασης στην αγαπημένη σου παραλία· απαγόρευση που υπεβλήθη από τους τοπικούς άρχοντες.

Κοινοποίηση:

Διαβάστε ακόμα: