Η εκδήλωση ήταν ένας ύμνος στον πολιτισμό, την αποδοχή και την ενότητα· στοιχεία που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του έργου του Συλλόγου, ο οποίος επί μια δεκαετία «Ενώνει Ανθρώπους, Δημιουργεί Πολιτισμό».
Τα χορευτικά τμήματα, υπό την άριστη καθοδήγηση της Σουζάνας Χριστινή, απέδειξαν για ακόμη μια φορά το επίπεδο της δουλειάς που συντελείται με μεράκι και επαγγελματισμό όλο τον χρόνο, από παιδιά και ενήλικες που μετέχουν σε έναν ζωντανό οργανισμό πολιτισμού.
Η βραδιά, πέρα από την εντυπωσιακή παρουσίαση παραδοσιακών χορών από κάθε γωνιά της Ελλάδας, επεφύλασσε μια ιδιαίτερη στιγμή στην έναρξή της. Ένα παραδοσιακό σκοπελίτικο καλωσόρισμα αποδόθηκε παράλληλα και στη νοηματική γλώσσα, σε μια πρωτοβουλία που στόχο είχε την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας απέναντι σε μορφές αναπηρίας που δεν είναι ορατές με την πρώτη ματιά. Ένα καλλιτεχνικό μήνυμα συμπερίληψης, σεβασμού και βαθιάς ενσυναίσθησης.
Η ιδέα, καρπός της δημιουργικής ματιάς της Σουζάνας Χριστινή, γεννήθηκε από τη σταθερή παρουσία ενός ξεχωριστού ατόμου, θεατή κάθε χρόνου, που δεν χειροκροτεί απλώς με τα χέρια, αλλά με το βλέμμα και την καρδιά του. Η συμβολική αυτή κίνηση αποτέλεσε γέφυρα επικοινωνίας και συγκίνησης για όλους, κάτι που αποτυπώθηκε με τον πιο αυθεντικό τρόπο στην ευχαριστήρια επιστολή της οικογένειας Παπαδαυίδ, η οποία με λόγια γεμάτα τρυφερότητα, αναγνώρισε όχι μόνο την πράξη, αλλά και το ήθος και τις αξίες που μεταδίδονται στα παιδιά μέσω της διδασκαλίας:
«Όμορφη και αγαπημένη μας δασκάλα!
Θα ήταν πολύ ωραίο αν είμαστε και εμείς εκεί, αυτή την υπέροχη στιγμή που δημιούργησες.
Το γεγονός ότι χρησιμοποίησες αυτόν τον τρόπο έκφρασης είναι πολύ συγκινητικός για εμάς.
Αυτό που έκανες, όμορφη δασκάλα μας, σημαίνει πολλά για εμάς, αλλά όχι μόνο για εμάς.
Σημαίνει πολλά και για τους μαθητές σου, που τους διδάσκεις ενσυναίσθηση, ήθος και νοιάξιμο.
Μαθαίνουν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά μπορούμε να συνυπάρχουμε με την αγάπη και την προσφορά.
Νιώθουμε μεγάλη ευγωμοσύνη για τον χρόνο και την προσπάθεια να διδάξεις στα παιδιά ένα τραγούδι με αυτόν τον διαφορετικό τρόπο.
Σε ευχαριστούμε Σουζάνα,
Οικογένεια Παπαδαυίδ»
Η εκδήλωση κορυφώθηκε με τη συγκινητική αναφορά στην παραδοσιακή σκοπελίτικη νυφική φορεσιά «Μόρκο» — ένα κόσμημα της λαϊκής τέχνης, που ο Σύλλογος με σεβασμό και αγάπη προστατεύει και αναδεικνύει, τιμώντας την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Χοροί, μουσικές, χαμόγελα και ήχοι από κάθε γωνιά της Ελλάδας έδωσαν τον παλμό της παράδοσης στο παρόν και το μέλλον.
Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους και η τοπική αυτοδιοίκηση, με τον Δήμαρχο Σταμάτη Περίσση και τους Αντιδημάρχους να τιμούν με την παρουσία τους την εκδήλωση. Σημαντική και η παρουσία του χοροδιδάσκαλου Θανάση Μπέα, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε από πρώην μαθητές του, υπενθυμίζοντας πως ο πολιτισμός δεν ξεχνά ποτέ τους σκαπανείς του.
Η γιορτή του Πολιτιστικού Συλλόγου Σκοπέλου δεν ήταν απλώς η λήξη μιας χρονιάς, αλλά η αρχή μιας υπόσχεσης: να συνεχίσει να είναι φάρος πολιτισμού, ενότητας και ανθρωπιάς. Γιατί, όπως ειπώθηκε εύστοχα και με νόημα: «Ο χορός μας ενώνει!».
