Λίγα λεπτά πριν την έναρξη της εκδήλωσης του Πολιτιστικού Συλλόγου το περασμένο Σάββατο, ένας διακριτικός “θόρυβος” ξεσπά στην κερκίδα. «Ο Δάσκαλος! Ο Δάσκαλος!», ακούγεται από στόμα σε στόμα. Και μέσα από το πλήθος διακρίνεται η φιγούρα ενός ανθρώπου γνώριμου και αγαπημένου: του Θανάση Μπέα, του χοροδιδασκάλου που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην πολιτιστική ταυτότητα του νησιού.

Με παρουσία αθόρυβη και σεμνή, όπως άλλωστε συνηθίζει, δεν καταλαμβάνει τα καθίσματα των επισήμων – αν και προσκλήθηκε από τον ίδιο τον Δήμαρχο Σταμάτη Περίσση. Αντίθετα, μένει ανάμεσα στους θεατές, ώσπου στο τέλος της βραδιάς κατεβαίνει, μόνο για να δεχτεί τις θερμές αγκαλιές παλιών μαθητών του και την τιμητική χειραψία του Δημάρχου.

Ο Θανάσης Μπέας δεν είναι απλώς ένας χοροδιδάσκαλος. Είναι ένας φορέας πολιτισμού. Από το 1992, επί δημαρχίας του Σταμάτη Περίσση, δίδαξε στον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Σκοπέλου. Για 14 συνολικά χρόνια υπηρέτησε με αφοσίωση την παράδοση, ενσταλάζοντας το πάθος του για τον χορό σε δεκάδες παιδιά και νέους, πολλοί από τους οποίους συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να χορεύουν με αγάπη και γνώση.

Η συμβολή του στην αναβίωση των τοπικών εθίμων, όπως οι «Καλές και Μπράμδες» και η «Τράντα», υπήρξε καθοριστική. Όχι μόνο τα δίδαξε, αλλά τα προέβαλε μέσα από συμμετοχές σε φεστιβάλ και εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, τιμώντας τον τόπο που αγάπησε και τον αγάπησε. Η παρουσία του στη Σκόπελο είχε διάρκεια – αρχικά από το 1992 έως το 2004 και αργότερα από το 2007 έως το 2009.

Πέρα από το διδακτικό του έργο, ο Θανάσης Μπέας διαθέτει και σπάνια καλλιτεχνικά χαρίσματα. Ένας εξαιρετικός χορευτής, αλλά και ένας ερμηνευτής με φωνή και ύφος που τιμούν την ελληνική παραδοσιακή μουσική.

Πάνω απ’ όλα, ο Θανάσης Μπέας είναι ένας αεικίνητος, ακούραστος, χαρισματικός άνθρωπος. Ένας Δάσκαλος – με «Δ» κεφαλαίο – που με τον ζήλο και την προσφορά του στη Σκόπελο φύτεψε τον σπόρο του χορού και της παράδοσης. Και αυτός ο σπόρος, ακόμη και σήμερα, καρπίζει.