Ένα ιδιαίτερο φωτογραφικό λεύκωμα έφτασε πρόσφατα στα γραφεία του SporadesNews, προσφορά του Κωστή Δρυγιανάκη και της Όλια Γκλούσενκο. Μια προσεγμένη δίγλωσση έκδοση, με άρτια τυπογραφική φροντίδα, επιλεγμένες γραμματοσειρές, ποιοτικό χαρτί και άψογη εκτύπωση. Αν και θα θέλαμε ένα σκληρό εξώφυλλο με κουβερτούρα –που θα ταίριαζε στην ποιότητα του περιεχομένου– δεν αποκλείεται να το δούμε σε μελλοντική έκδοση.
Ο τίτλος του: «ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ ἐπορεύθημεν»: Ασύχναστοι τόποι στη Μητρόπολη Δημητριάδος. Οι δημιουργοί: η Όλια Γκλούσενκο και ο Κωστής Δρυγιανάκης. Το περιεχόμενο: πάνω από διακόσιες έγχρωμες φωτογραφίες από εκκλησίες, ξωκλήσια και μοναστήρια της ηπειρωτικής Μαγνησίας και της Αγιάς – περιοχές που υπάγονται εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη Δημητριάδος.
Το λεύκωμα ρίχνει φως σε ένα κομμάτι του εκκλησιαστικού τοπίου που σπάνια προβάλλεται. Τόποι μακρινοί, συχνά αφανείς, με αρχιτεκτονική ή πνευματική αξία που δεν έχει ακόμα αναδειχθεί ευρύτερα. Δεν λείπουν όμως και φωτογραφίες από πιο γνωστούς ναούς, όπως οι Ταξιάρχες στις Μηλιές ή ο Τίμιος Πρόδρομος στη Μακρινίτσα.
Το τελευταίο μέρος του βιβλίου αφηγείται, μέσα από τον φακό, τη ζωντανή λατρευτική καθημερινότητα: σε κεντρικές εκκλησίες του Βόλου, αλλά και σε μικρά εξωκκλήσια σε χωριά που μοιάζουν ξεχασμένα από τον χρόνο.
Το πιο ενδιαφέρον όμως ίσως είναι η συνάντηση δύο διαφορετικών οπτικών: από τη μία, ο «ντόπιος» Δρυγιανάκης, με τη βαθιά γνώση του τόπου και του συμβολισμού του. Από την άλλη, η «ξένη» Γκλούσενκο –με καταγωγή από το Βορόνεζ της Ρωσίας– που προσεγγίζει τον ίδιο χώρο χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα. Μαζί, καταγράφουν αυτό που βλέπουν χωρίς φίλτρα εξιδανίκευσης, με έναν ανθρωπολογικό σεβασμό στην απλότητα και την αυθεντικότητα.
Η δουλειά αυτή είναι καρπός σχεδόν είκοσι χρόνων. Από το Πάσχα του 2005 ως τον Οκτώβριο του 2022, οι δύο φωτογράφοι συνέλεξαν εικόνες και εμπειρίες που αφηγούνται την πίστη όχι μέσα από σύμβολα, αλλά μέσα από το βίωμα. Χωρίς ρητορικές και φανφάρες, το λεύκωμα στέκεται ως σιωπηλή υπενθύμιση ότι η ιερότητα δεν κατοικεί μόνο στο κέντρο – αλλά και στην περιφέρεια, στις λεπτομέρειες, στις σκιές.
Κλείνοντας, δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε στους Κωστή Δρυγιανάκη και Όλια Γκλούσενκο να τους δοθεί η δυνατότητα —και τα κατάλληλα μέσα— για μια αντίστοιχη φωτογραφική καταγραφή στους ναούς, τα ξωκλήσια και τα μοναστήρια των Βορείων Σποράδων. Ένας τόπος με βαθιά πνευματικότητα και μοναδική αισθητική αξία, που αξίζει την ίδια προσεκτική, στοχαστική ματιά.